Ӄырғаннар ашняӄ біле ӄоърһыняӄ черлеп чыътӄаннар. Оларыӈ шыбар таӄӄыняӄтығ болған.
Бір ӄада шыбар таӄӄыняӄ ольшаӈға эмес, аълтан нюмурһа нюмурһалаан. Ӄырған ашняӄ ӄаъӄӄан, ӄаъӄӄан — нюмурһа чурулбаан. Ӄырған ӄоърһыняӄ ӄаъӄӄан, ӄаъӄӄан — быъсааӄ чуурулбаан. Мырнеэшӄа сунуп чораанда, ӄудуруу бле дәәвіткен. Нюмурһасы чуулғаш, чуурлу берген.
Ӄырған ашняӄ, ӄоърһыняӄ, ығлаҷы бергеннэр.
Шыбар таӄӄыняӄ ӄуӄӄы ғайнып соодаан:
— Ығлава, ӄырған-аҷам! Ығлава, ӄырған-абам! Мен слерге аълтан эмес, ольшаӈға нюмурһа нюмурһалаар мен!